«سن» موضوعی بیولوژیکی است یا روانی؟
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۳۴۱۷۳
بدن انسان تا ابد دوام نمی‌آورد و با گذشت زمان، برخی از سیستم‌ها که زمانی خوب کار می‌کردند به‌تدریج شروع به خراب شدن می‌کنند.
به گزارش یورونیوز، هنگام بحث علمی درباره پیری، نمی‌توان از اهمیت «تلومر» غافل ماند؛ بخشی از ساختار فیزیکی «دی‌ان‌ای» سلول‌ها که در انتهای هر کروموزوم قرار داد و به عنوان یک سپر حفاظتی برای محافظت از ژنوم سلول عمل می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما نکته این است که هربار که یک سلول تقسیم می‌شود، طول تلومر‌های آن نیز کوتاهتر می‌شود تا زمانی که با ادامه فرایند تقسیم سلولی، تلومر‌ها آنقدر کوتاه و درنهایت تخریب می‌شوند تا اینکه نشانه‌های مرگ سلول پدیدار می‌شود.
دانشمندان برای اولین بار حدود دو دهه پیش توانستند ارتباط میان «تلومر‌های کوتاهتر» و «طول عمر کمتر» را کشف کنند. در آن زمان تحقیقاتی که روی افراد ۶۰ ساله و بیشتر انجام شد، نشان داد افرادی که تلومر‌های کوتاه‌تری دارند، بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از یک بیماری عفونی یا بیماری قلبی هستند.
از آن زمان «طول تلومر» به‌عنوان نشانگر زیستی پیری پذیرفته شده و به کمک آن می‌توان وضعیت سلامت افراد را به نسبت سن آنها تخمین زد.
با این حال، همه با این نظر موافق نیستند و تحقیقی که در سال ۲۰۲۱ میلادی انجام شد نیز نشان داد که به دلیل ماهیت پیچیده پیری، بعید است که یک نشانگر زیستی منفرد بتواند به تنهایی تمام عوامل را ثبت و سن واقعی انسان را تعیین کند.
با این وجود این تحقیق نیز تایید کرد که «طول تلومر» زمانی که همراه با «عوامل دیگر» در نظر گرفته شود، می‌تواند نتایج دقیق‌تری درباره سن واقعی افراد ارائه دهد.
منظور از عوامل دیگر، این است که مردان و زنان ویژگی‌های منحصر به فردی دارند (مانند از بین رفتن تدریجی کروموزوم Y از برخی سلول‌ها و یائسگی) که می‌تواند بر تسریع فرایند پیری آنها تاثیر بگذارد.
پیر شدن بدن به اشکال دیگر از جمله ساییدگی و پارگی برخی اندام‌ها و بافت‌های بدن نیز ظاهر می‌شود و اگرچه این موضوع که گاه یک سیستم بیشتر از سیستمی دیگر تحت تاثیر فرایند پیری قرار می‌گیرد، به خود فرد مربوط می‌شود، اما این تحقیقات نشان دادند که چرا بسیاری از بیماری‌ها مانند سرطان، زوال عقل و آرتروز در افراد مسن شایع‌تر هستند و چرا توانایی‌هایی مانند بینایی و شنوایی می‌توانند به تدریج در طول زمان کاهش یابند.
سن چیست؟دکتر جولیان موتز از کینگ کالج لندن، در جریان کنفرانسی در مارس ۲۰۲۳ میلادی از یافته‌های تحقیقاتی پرده برداشت که نشان می‌داد افراد دارای سابقه بیماری روانی، مسن‌تر از آن چیزی هستند که باید باشند.
او گفت: «ما دریافتیم کسانی که سابقه بیماری روانی داشتند، دارای مشخصات متابولیتی بودند که نشان می‌داد از سن واقعی خود بزرگتر هستند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، دارای نشانگر‌های خونی بودند که نشان می‌داد آنها حدود ۲ سال بزرگتر از سن تقویمی خود هستند.»
به‌تازگی، مطالعه دیگری نیز نشان داد که آن دسته از مبتلایان به کووید۱۹ که در بیمارستان بستری شدند و قبلاً در معرض میزان بالایی از آلودگی هوا بودند، نشانه‌های بدتری ازابتلا به کووید داشتند و پیامد‌های این بیماری نیز تأثیری معادل اضافه شدن ۱۰ سال به سن تقویمی آنها داشته است.
یک اختلال ژنتیکی نادر به نام «پروگریا» نیز باعث پیری زودرس می‌شود.
تلومر‌ها نیز اگر به هر دلیلی (مانند دیگر اعضای بدن) دچار مشکل شوند، بدن را بیمار می‌کنند و معمولا نیز علائمی را بروز می‌دهند که معمولاً با پیری مرتبط هستند (مانند پوکی استخوان).
نکته دیگر اینکه از نظر علمی، سن تقویمی شما معمولا ارتباط کمی با احساس شما دارد. بطور مثال، پس از یک روز خسته‌کننده در محل کار ممکن است به طعنه بگویید که «حدود ۱۰ سال پیر شده‌اید» و برعکس، از بسیاری از افراد مسن بشنوید که اصلا فکر نمی‌کنند که بالای ۹۰ سال عمر دارند.
شما به اندازه‌ای که «احساس» می‌کنید پیر هستیداگر تعداد شمع‌های روی آخرین کیک تولدتان «سن تقویمی» شما را نشان می‌دهد، سنی که در درون خود احساس می‌کنید «سن ذهنی» شماست.
در سال‌های اخیر تحقیقات متعددی انجام شده که تایید می‌کند افرادی که احساس «جوان‌تر شدن» می‌کنند احتمالا زندگی طولانی‌تری دارند.
یکی از این تحقیقات در سال ۲۰۱۵ میلادی روی بیش از ۳۰۰ یهودی اشکنازی انجام شد که بین ۹۴ تا ۱۰۹ سال سن داشتند و نتایج این مطالعه نشان داد که دیدگاه مثبت افراد درباره زندگی، احتمالا باعث افزایش طول عمر آنها شده است.
مطالعه دیگری نشان داد «خوش بین» بودن با افزایش ۱۱ تا ۱۵ درصدی طول عمر، مرتبط است و نتایج تحقیقی دیگر نشان داد که سن ذهنیِ پایین‌تر، می‌تواند نشانۀ سلامت مغز باشد؛ بنابراین اگر رویکرد فرد به زندگی می‌تواند چنین تأثیر شدیدی بر طول عمرش داشته باشد، می‌توان نتیجه گرفت که «سن» بیشتر یک پدیده روان‌شناختی است تا بیولوژیکی.
البته اگرچه صحبت درباره حفظ یک نگرش «خوش بینانه» نسبت به زندگی بسیار آسان است، اما در واقعیت، احتمالا داشتن چنین نگرشی همیشه آسان نیست؛ بویژه آنکه تحقیقات نیز اهمیت حیاتی میان روابط بین فردی و سلامت جسمانی را ثابت کرده است و به این ترتیب تنهایی می‌تواند یک مشکل واقعی برای افراد مسن باشد.
«سن» موضوعی بیولوژیکی است یا روانی؟شاید بهترین پاسخ این باشد: «هردو».
زیرا نه‌تن‌ها وضعیت جسمی و روانی ما متناسب با سن تغییر می‌کند، بلکه هر کدام می‌تواند بر دیگری و درنهایت بر تجربه ما از پیری تأثیر بگذارد و به همین دلیل به نظر می‌رسد که پیری پدیدۀ پیچیده‌ای است.
همچنین اگرچه تحقیقات اهمیت «سنِ ذهنی» را نشان دادند، اما بعید است که پزشکان به این زودی‌ها توجه خود را به «سن تقویمی» متوقف کنند. زیرا توجه به «سن تقویمی» همچنان یکی از بهترین شاخص‌هایی است که ما را در مقابل بسیاری از خطر‌ها هوشیار نگه می‌دارد و به عنوان مبنای طرح‌های موفق غربالگری بیماری استفاده می‌شود.
پیریِ بیولوژیکی اجتناب‌ناپذیر است، اما تحقیقات روان‌شناختی نیز نشان داده اقداماتی که برای حمایت از سلامت روان و رفاه افراد انجام می‌شود، می‌تواند به افراد کمک کند تا چند سالی به عمر خود بیفزایند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: پیری روان شناختی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل سن تقویمی تلومر ها طول عمر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۳۴۱۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیری جمعیت نشاط اقتصادی و اجتماعی را کاهش می‌دهد
محمد کریم خورشیدوند اظهار کرد: کنترل جمعیت از گزاره‌های جوامع بشری است و مکاتب مختلفی در این حوزه نظریه داده‌اند، به‌عنوان مثال در قوانین حمورابی داریم که افزایش جمعیت را نشان‌دهنده ترقی فرد و جامعه دانسته است و از طرفی در یونان باستان اندیشمندانی مانند ارسطو و افلاطون موازنه و توازن جمعیت را نشان‌دهنده ترقی جامعه می‌دانستند.
وی ادامه داد: در سال ۱۷۹۸ میلادی یک کشیش و اقتصاددان انگلیسی به اسم رابرت مالتوس، کتابی با عنوان اصل جمعیت داشت که در آن یک نظریه داد و شعارش این بود که افزایش جمعیت راه حلی برای پیشرفت نیست، استدلالش این بود که رشد جمعیت بالقوه به‌صورت تصاعدی است و رشد مواد غذایی و منابع به‌صورت خطی است و پیش‌بینی این بود در ۲۰۰ سال آینده، رشد جمعیت جهان حدود ۲۵۶ برابر خواهد شد و تولید غذا فقط ۹ برابر و سال‌های قحطی در پیش رو است و خیلی از انسان‌ها براثر گرسنگی و قحطی می‌میرند. طبیعی است خیلی‌ها ترجیح می‌دادند فرزندان‌شان از گرسنگی نمیرند، به همین دلیل، کاهش جمعیت و جلوگیری از رشد جمعیت را به‌عنوان یک سیاست لحاظ کردند.
او گفت: این نظریه هیچ‌گاه شکل نگرفت، نه‌تن‌ها در هیچ نقطه‌ای از جهان این اتفاق رخ نداد، بلکه این نظریه برای حیوانات نیز صدق پیدا نکرد و نه‌تن‌ها پیش‌بینی انجام‌شده درباره سال‌های قحطی اتفاق نیفتاد، بلکه تولید به‌قدری زیاد شد که حتی در سال‌هایی، مردم گندم‌های اضافه را می‌سوزاندند.
خورشیدوند بیان کرد: امروزه می‌بینیم یکی از مشکلات و چالش‌های جدی جوامع توسعه‌یافته، کاهش جمعیت جوان و پیری جمعیت است که در نتیجه موجب شده است، نشاط اقتصادی و اجتماعی آنها کاهش یابد. رونق اقتصادی به نیروی جوان وابسته است و زمانی که جوامع پیر شوند دولت‌ها و صاحبان سرمایه احساس خطر می‌کنند.
او اظهار کرد: جوان، مایه پویایی و سرزندگی جامعه می‌شود و بیشتر جهش‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی از دل نیرو‌های جوان جوشش پیدا می‌کند. اصولاً فلسفه ازدواج و تشکیل خانواده برای ازدیاد و بقای نسل بشری است و مطابق فلسفه آفرینش بر ازدواج تأکید شده است.
وی ادامه داد: ازدواج موجب پیوند بین نسل‌ها و تداوم نسل بشر می‌شود؛ ولی اگر سیاست‌های یک دولت بر این اصل باشد که موالید کم شود در بلندمدت جامعه با انقطاع نسل بشر مواجه می‌شود، معضلی که امروزه ما در کشور‌های غربی شاهدیم و بحران پیری جمعیت دارند.
مدیرکل امور اجتماعی استانداری لرستان افزود: اجرای سیاست‌های کنترل جمعیت در کشور ما نیز پیامد‌های ناگواری داشته و آسیب‌های جدی از جنبه‌های گوناگون جسمی، روحی و روانی و اخلاقی و اجتماعی بر جامعه گذاشته است.
وی بیان کرد: اگر بخواهیم به نظام مسائل در حوزه اجتماعی اشاره کنیم، شاید ابربحران ما در این حوزه، موضوع سالخوردگی جمعیت باشد. اگر در ۲۰ سال آینده همین سیاست ادامه یابد، باعث می‌شود کمبود نیروی کار، بحران امنیت، کاهش تولید علم، خلاقیت و پیشرفت را داشته باشیم و همه اینها تبعاتی است که از کاهش جمعیت، ازدواج و بحث فرزندآوری نشأت می‌گیرد.
خورشیدوند گفت: منحنی رو به سقوط ازدواج و فرزندآوری، چالش‌های زیادی دارد. باید روی ذهنیت نسل جوان درباره پایین آمدن سن ازدواج و فرزندآوری به‌صورت جدی کار شود.
وی ادامه داد: برای اینکه سن ازدواج پایین بیاید و فرزندآوری بیشتر شود، باید کار فرهنگی انجام شود و سیاست‌های غلطی که در ذهن برخی جوانان نقش بسته است، از بین برود.
مدیرکل امور اجتماعی استانداری لرستان معتقد است: بخشی مشکلات در موضوع ازدواج و جمعیت، اثر فضای مجازی، رسانه‌ها و ماهواره‌هاست و بخشی نیز اقتصادی است. جوانی که مشکل اشتغال دارد و حداقل‌ها را نمی‌تواند به‌دست آورد، شاید اعتماد به نفس لازم را ندارد که بخواهد یک زندگی مشترک را آغاز کند و موضوع فرزندآوری را حتی در ذهن خود بیاورد.
او افزود: سیاست‌های دولت باید بر مدار مشوق‌های فرزندآوری و تسهیل ازدواج باشد. اشتغال و مسکن نسبت به این دو مقدم است و اینها زنجیروار به یکدیگر پیوسته‌اند.
باشگاه خبرنگاران جوان لرستان خرم آباد
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد